سید علی شیری

قدیم الاحسانی و ما گدای خونه زادت آقا

آتیش میگیره قلب اهل آسمون به یادت آقا

کشته ی امر به معروف/تو قتیل الاشقیایی

لاله ی خونین گودال/ای شهید کربلایی

یا حسین عزیز زهرا...

با مصیبت های تو ای سَروَر ِ غریب و عطشان

تا قیامت هم اگه گریه کنیم کمه به قرآن

جسم تو در خون شناور/با دلی محزون و مضطر

مادرت کنار گودال/هی میگه غریب مادر

یا حسین عزیز زهرا...

خورده بر دیوار دل کتیبه ی عزای گودال

کربلایی میشه دل با ذکر روضه های گودال

پیکری افتاده از زین/شمر بی حیای بی دین

نیزه و شمشیر و خنجر/هی میرفت بالا و پایین